วิบากกรรมใดจึงทำให้เป็นบ้าเฉพาะฤดูหนาว

โรคเกิดแต่กรรม

เป็นบ้าหน้าหนาว 

 

คำถามจากทางบ้าน:

            คุณป้าของลูกเคารพและศรัทธาหลวงปู่วัดปากน้ำมาก จะไปวัดปากน้ำเป็นประจำ แต่ป้ามีอาการประหลาดอย่างหนึ่ง คือ เมื่อถึงหน้าหนาว พออากาศเริ่มหนาว ท่านจะเป็นบ้า มีอาการคลุ้มคลั่ง น่ากลัวมาก ขนจะลุกชูชัน ออกอาการโวยวาย เคยถือมีดด้ามเล็กๆ ไว้กับตัว เที่ยวเดินไปทั่ว แต่พออากาศเริ่มร้อน ก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง

 

            ก่อนท่านจะมีอาการคลุ้มคลั่ง จะรู้ตัวก่อน และจะบอกคนรอบข้างว่า ให้จับท่านล่ามโซ่ไว้ แต่พอท่านเริ่มหาย ก็จะบอกเขาว่า หายแล้ว ให้เอาโซ่ออกให้ด้วย

 

            ป้ามีอาการอย่างนี้มานานมาก และเป็นกังวลอยากจะให้ตัวเองหาย จึงเที่ยวไปหาหมอมารักษา กินน้ำมนตร์ก็แล้ว อะไรก็แล้ว ไปมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำก็ไม่หายสักที จนกระทั่งหลวงปู่ฯ บอกว่า เอ็งไม่ต้องไปรักษาที่ไหนหรอก เดี๋ยวหมดกรรมมันก็หายเองนั่นแหละ เพราะโรคนี้มันโรคกรรม แล้วหลวงปู่ฯ ท่านก็ให้กินยาลมวัดปากน้ำแค่นั้นเอง ต่อมาอีกประมาณ ๔-๕ ปี อยู่ๆ ท่านก็หายเป็นปลิดทิ้งไปเฉยๆ แล้วก็ไม่กลับมาเป็นอีกเลย

 

            ป้ามีวิบากกรรมใด จึงทำให้เป็นบ้าเฉพาะฤดูหนาว แล้วมีบุพกรรมใดถึงบอกให้คนอื่นช่วยล่ามโซ่ตัวเอง แล้วทำไมโรคนี้อยู่ๆ ก็หายไปเองคะ

 

ที่นี่มีคำตอบ: 

            ป้าเป็นบ้าในหน้าหนาว เพราะกรรมในอดีตชาติ เคยโกนหัวบวชชี และในระหว่างนั้นก็จะดื่มเหล้าเพื่อแก้หนาวในฤดูหนาว โดยเข้าใจว่าไม่ผิด เพราะถือว่าเป็นเภสัช ดื่มได้ แต่ว่าหลายครั้งก็ดื่มเสียจนมึนเมาในช่วงฤดูหนาว คือ อากาศมันหนาว ก็กรึ๊บไป มันชักร้อนๆ กระเพาะขึ้นมา แล้วมันก็เปลี่ยนแปลงระบบของร่างกายใหม่ มันชักทึมๆ พอกรึ่มๆ ทึมๆ รู้สึกมันก็ดีเหมือนกันแฮะ พอนึกว่าดีเหมือนกันแฮะ ก็เอาอีกกรึ๊บหนึ่ง มันก็ทึมๆ เลยมึนเมา แต่ว่าภายหลังมารู้ว่า “ผิดศีล” จึงได้เลิก

 

เพราะกรรมในอดีตเคยโกนหัวบวชชีแล้วดื่มเหล้าเพื่อแก้หนาวในฤดูหนาว

 

            กินเหล้าแก้หนาว ไม่ถือว่าเป็นเภสัช มันต้องเอาเหล้าเป็นกระสายยา จึงจะถือเป็นเภสัช แต่กรณีนี้กินเหล้าอย่างเดียว จะกินแก้หนาว ความหนาวไม่ใช่เป็นโรค มันหนาวเพราะอากาศ

 

ท่านมีกรรมล่ามสัตว์มาเสริมกรรมสุรา จึงทำให้ถูกล่ามโซ่ด้วยความสมัครใจ

 

            ต่อมาจึงได้เลิก เพราะวิบากกรรมที่ทำไปโดยไม่ได้ศึกษาว่า สิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร จึงมาส่งผล กอปรกับท่านมีกรรมล่ามสัตว์มาเสริมกรรมสุรา จึงทำให้ถูกล่ามโซ่ด้วยความสมัครใจ ต่อมาหายได้ เพราะหมดกรรมดังกล่าว

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘