กรรมใดทำให้สายตาของลูกข้างหนึ่งยาวและเอียง ส่วนอีกข้างหนึ่งสั้นและเอียง

สายตายาวและเอียง/ไม่มีสันเหงือก/หูไม่ค่อยได้ยินเสียง

 

คำถามจากทางบ้าน:

        ตัวลูกมีปัญหาด้านสายตาค่ะ แต่ลูกจะมีสายตาทั้งสองข้างไม่เหมือนกัน คือ ข้างหนึ่งเอียงและยาว ส่วนอีกข้างหนึ่งเอียงและสั้น ทำให้ไม่สามารถตัดแว่นให้คมชัดได้ เวลามองอะไร ถ้าไม่ใส่แว่นต้องใช้วิธีเพ่งจ้องจนติดนิสัยเพ่ง ลูกจะปวดหัวบ่อยมาก ปวดตึบๆนั่งสมาธิ(Meditation)ไม่มีความสุขเลยค่ะ

 

เหตุที่ทำให้สายตาของลูกข้างหนึ่งยาวและเอียง ส่วนอีกข้างหนึ่งสั้นและเอียง

 

        กรรมใดทำให้สายตาของลูกข้างหนึ่งยาวและเอียง ส่วนอีกข้างหนึ่งสั้นและเอียง ทำให้ตัดแว่นยากมากและปวดหัวค่ะ

 

        ปัจจุบัน คุณแม่อายุ 78 ปีค่ะ เริ่มมีอาการหลง ทานอาหารไม่ค่อยได้ เพราะฟันล่างหลุดหมด และไม่มีสันเหงือกไม่สามารถใส่ฟันปลอมได้ หลังจากทานข้าวเสร็จ คุณแม่ก็จะเอาแต่จะนอนท่าเดียว ขับถ่ายก็ลำบากมาก ลูกต้องอยู่ปรนนิบัติอย่างใกล้ชิดค่ะ

 

        เหตุใดคุณแม่จึงไม่มีสันเหงือก ทำให้ใส่ฟันปลอมไม่ได้ ทานอาหารลำบาก และถ่ายยาก

 

        ตอนพี่ชายเล็กๆ คุณแม่อุ้มพี่ชายอาบน้ำ แต่เนื่องจากเป็นลูกคนแรก ท่านยังอาบน้ำลูกไม่ค่อยเป็น ทำให้น้ำเข้าหูทั้ง ๒ ข้าง อยู่บ่อยๆ โตมาเลยทำให้หูพี่ชายไม่ค่อยได้ยินเสียง เข้ารับการผ่าตัดอยู่หลายครั้งแต่อาการก็ไม่ดีขึ้น

 

        กรรมใดทำให้น้ำเข้าหูพี่ชาย หูจึงไม่ค่อยได้ยินทั้ง ๒ ข้าง ต้องถูกผ่าตัดอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่สามารถแก้ไขได้คะ

 

ที่นี่มีคำตอบ:

        สายตาของลูกข้างหนึ่งยาวและเอียง อีกข้างหนึ่งสั้นและเอียง เพราะเวลาน้อยใจมักชอบทำหน้าตาค้อน แล้วก็มองเอียงๆ บางทีก็จ้องเขาด้วยความขัดเคืองบ่อยๆ มารวมส่งผล

 

เหตุที่ทำให้คุณแม่ไม่มีสันเหงือก ทำให้ใส่ฟันปลอมไม่ได้

 

        ท่านไม่มีสันเหงือก ทำให้ใส่ฟันปลอมไม่ได้ จึงทำให้รับประทานอาหารลำบาก เพราะวจีกรรมในอดีต โดยชาติหนึ่งสมัยเป็นเด็กมักจะชอบนินทาว่าลับหลังคุณปู่คุณย่าและหมู่ญาติผู้มีอายุที่ท่านคอยอบรมสั่งสอน เหตุที่ถ่ายยาก เพราะในชาตินั้นเป็นคนดื้อว่ายากกับผู้หลักผู้ใหญ่ดังกล่าว มารวมส่งผล

 

เหตุที่ทำให้น้ำเข้าหูพี่ชายทำให้หูไม่ได้ยินทั้ง 2 ข้าง

 

        ในอดีตพี่ชายชอบทำหูทวนลม เวลาที่พ่อแม่อบรมสั่งสอนหรือใช้ให้ทำงาน ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ กรรมนี้มารวมส่งผล

 

        ให้สั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนาเสมอๆ แล้วอุทิศบุญไปให้กับผู้ที่เราไปเบียดเบียนเขาไว้ อีกทั้งต้องอธิษฐานบ่อยๆ ให้พ้นวิบากกรรมนี้

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๓๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๐