ตั่วเฮีย

ความทุกข์ของนักบุญ

 

ตั่วเฮีย

 

 

 

คำถามจากทางบ้าน:   

   

    หลังจากสิ้นบุญเตี่ยและแม่แล้ว ตั่วเฮียและตั่วซ้อก็เป็นเสาหลักของครอบครัวแทน โดยมีพี่ๆน้องๆอยู่รวมกันหกครอบครัว มีทั้งหมดสี่สิบห้าคน โดยไม่มีอบายมุข ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน น้ำชา กาแฟ ก็ไม่กิน โดยมีตั่วเฮียเป็นแบบอย่าง

 

    ตั่วเฮียเป็นคนดี รักครอบครัวมาก เป็นที่รักของทุกๆคนที่ได้รู้จัก เพราะตั่วเฮียเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน เสมอต้นเสมอปลาย ยิ้มแย้มแจ่มใส ร่าเริงอารมณ์ดี มีคนมาถามตั่วเฮียว่า เคยหน้าบึ้งโกรธใครบ้างไหม เพราะเห็นทีไรก็มีแต่รอยยิ้ม

 

    ตั่วเฮียเป็นคนช่างสังเกต จดจำ ชอบศึกษาวิชาต่างๆมากมายหลายแขนงทั้งทางโลกและทางธรรม ตั่วเฮียเคยพูดกับตัวลูกว่า ถ้าจะศึกษาอะไร ต้องศึกษาให้ถ่องแท้ถึงที่สุด ให้แจ่มแจ้งในเรื่องนั้นๆ ถ้าเป็นทหารก็ต้องมียศเป็นนายพล ถ้าเป็นพระก็ต้องเป็นถึงเจ้าคุณ

 

    ตั่วเฮียพูดเสมอว่า ที่ครอบครัวของเราเป็นปึกแผ่นได้ก็เพราะทุกคนมีธรรมะ มีความเคารพอาวุโส ที่บ้านจะเรียก ตั่วเฮีย หยี่เฮีย ตั่วเจ้ หยี่เจ้ ไม่ใช่เรียกพี่เฉยๆ ตั่วเฮียพูดเสมอว่า ทางโลกต้องเดินคู่กับทางธรรมจึงจะอยู่ได้นาน เศรษฐกิจกับจิตใจต้องไปด้วยกัน ดังนั้น ตั่วเฮียจึงทำบุญทำทาน ทอดกฐินตามวัดต่างๆหลายวัด สร้างโรงเรียนเป็นหลังๆ หมดเงินเป็นล้านๆ จนทางคณะครูเห็นคุณงามความดี เลยทูลเกล้าฯขอพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ให้ตั่วเฮีย

 

    ช่วงปี พ.ศ.2543 ตั่วเฮียได้พาอาจารย์จากต่างประเทศมาดูงานที่วัดพระธรรมกาย เรียกว่า พาอาจารย์มาดูคนที่เขาเข้าวัด คนเป็นหมื่นๆคน ไม่มีการละเล่น ไม่เห็นคนสูบบุหรี่ ใส่ชุดขาวตระการตา หาเศษขยะสักชิ้นก็หายากยิ่ง เพราะที่วัดจัดเป็นระเบียบได้ดี ช่วงที่วัดถูกโจมตีจาสื่อมวลชน ตั่วเฮียจะเป็นคนแก้ข่าวให้เสมอ

 

    ต้นปี พ.ศ.2547 เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ตั่วเฮียถูกฆ่าตายโดยลูกน้องที่ตั่วเฮียรักและไว้ใจมาก อยู่กันมาตั้งยี่สิบห้าปี ลูกเมียเขาก็อยู่ใกล้บ้าน ตั่วเฮียให้ลูกกับเมียของเขามาขายของอยู่หน้าโรงหนังโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น ลูกน้องคนนี้มีหน้าที่ดูแลโรงหนังและรับผิดชอบเบิกเงินฝากเงินเข้าธนาคาร ทำงานด้วยความซื่อสัตย์มาตลอด

 

    วันที่เกิดเหตุ ตั่วเฮียให้เขาไปเบิกเงินตามปกติ วันนั้นให้เบิกหนึ่งล้านเจ็ดแสนบาท เขากลับมารายงานว่า ถูกฉกเงินไปเจ็ดแสนเหลือมาแค่ล้านเดียว ตั่วเฮียก็ไม่แจ้งความตำรวจ ตำรวจพาลูกน้องไปสอบสวนพอว่ามีพิรุธหลายอย่าง ตำรวจบอกเขาว่า พรุ่งนี้ให้มาเข้าเครื่องจับเท็จ ตอนเช้าลูกน้องก็เลยมาดักรอหน้าบ้านตั่วเฮีย เขาได้ยิงตั่วเฮียแล้วก็ยิงตัวเองตายตามไปด้วย

 

    ตั่วเฮียเป็นคนดีไม่เคยฆ่าสัตว์ เป็นลูกกตัญญู เคยบวชพระ ตั้งใจปฏิบัติธรรม แต่ทำไมถึงต้องตายแบบไม่นาจะเป็นไปได้ เหตุใดลูกน้องของตั่วเฮียจึงต้องโกงเงิน จนเป็นเหตุให้ยิงตั่วเฮียและยิงตัวเองตาย

 

ที่นี่มีคำตอบ:   

   

    ตั่วเฮียถูกยิงตาย เพราะกรรมในอดีตเป็นพ่อค้าใหญ่ ส่วนลูกน้องในชาตินี้ก็เป็นลูกน้องคนสนิทในชาตินั้น ในชาตินั้นตั่วเฮียก็เป็นพ่อค้าเต็มตัว แต่บางครั้งก็ใช้ลูกน้องคนสนิทคนนี้ไปฆ่าคนที่กู้เงินไปแล้วไม่ใช้คืน นั่นคือช่วงแรกของชีวิต ต่อมาก็ได้ศึกษาธรรมะ ได้ปฏิบัติธรรม ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา คล้ายชาตินี้ ด้วยวิบากกรรมดังกล่าว จึงบีบคั้นให้ลูกน้องคนสนิทฆ่าตั่วเฮีย และฆ่าตัวตายตาม เพราะกรรมบีบคั้น ส่งผลให้เหตุการณ์ต้องเป็นอย่างนั้น

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

2 พฤศจิกายน พ.ศ.2548