เหตุใดกระแสเมตตาของลูกและนักเรียนจึงสามารถหยุดฝูงผึ้งได้

การอฐิษฐานจิต

แผ่เมตตาอย่างไรให้ได้ผล

 

คำถามจากทางบ้าน:

        ลูกเป็นครูสอนอยู่ที่ จ.เพชรบูรณ์ วันหนึ่งขณะที่ลูกสอนเด็กนักเรียนชั้น ม.๑ อยู่ๆ ก็มีผึ้งแตกรังฝูงใหญ่ บินจากทางหน้าต่าง กำลังเข้ามาในห้องเรียน เด็กนักเรียนตกใจร้องเรียกลูก ลูกจึงบอกว่า “อย่าไปทำร้ายเขานะ ให้ทุกคนรวมใจเป็นหนึ่ง แล้วแผ่เมตตาให้กับผึ้ง ที่กำลังแห่กันมานี้” เด็กๆ ทุกคนก็ทำตาม

 

กระแสเมตตาจิตของลูกและนักเรียนทุกคนสามารถหยุดฝูงผึ้งได้

 

        ปรากฏว่า ผึ้งที่กำลังบินเข้ามาทางหน้าต่างแล้วนั้น อยู่ๆ ก็หยุดกึกกลางอากาศเหมือนติดเบรก หยุดนิ่งสักพักก็บินถอยกลับไปเอง ซึ่งลูกเองก็อัศจรรย์ใจมากค่ะ

 

        เหตุใดกระแสเมตตาของลูกและนักเรียนจึงสามารถหยุดฝูงผึ้งได้ เหตุใดบางกรณีการแผ่เมตตาก็ไม่ประสบผลสำเร็จ มีหลักการแผ่เมตตาอย่างไรจึงจะสัมฤทธิผลทุกครั้งคะ

 

ที่นี่มีคำตอบ:

        กระแสเมตตาจิตของลูกและนักเรียนทุกคนสามารถหยุดฝูงผึ้งได้ เพราะวันนั้นใจของลูกและนักเรียนเป็นสมาธิแน่วแน่ ได้ทำร่วมกันเป็นกลุ่ม  จึงทำให้มีพลังหมู่ในการแผ่เมตตาหยุดฝูงผึ้งนั้นได้ ผึ้งได้รับกระแสนั้นแล้วก็บินกลับไป

 

        การแผ่เมตตาจิตจะได้ผลหรือไม่  ขึ้นอยู่กับปัจจัย ๒ ประการ คือ

 

ผู้แผ่เมตตาจะต้องมีสมาธิจิตตั้งมั่น

 

        ๑. ผู้แผ่เมตตาจะต้องมีสมาธิจิตตั้งมั่น ถ้ามีสมาธิมากก็จะมีพลังมาก ถ้าสมาธิน้อยก็จะมีพลังน้อย

 

หากมีจิตมากไปด้วย โลภ โกรธ หลง จะทำให้พลังที่แผ่เมตตามีกระแสน้อยไม่ได้ผลเต็มที่

 

        ๒. ผู้ถูกแผ่ หากมีจิตมากไปด้วยโลภะ โทสะ โมหะ (โลภ โกรธ หลง) ก็จะทำให้พลังที่แผ่เมตตาที่มีกระแสน้อยกว่าไม่ได้ผลเต็มที่ แต่ถ้าผู้แผ่เมตตาจิตมีพลังมากกว่า ผู้ถูกแผ่มีโลภะ โทสะ โมหะ น้อยกว่า อย่างนี้ก็จะได้ผลมากกว่า

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙