อนันตริยกรรมที่มีเจตนากับไม่มีเจตนาให้ผลแตกต่างกันอย่างไร

กรรมลิขิต

อนันตริยกรรม

 

คำถามจากทางบ้าน:

        เมื่อไม่นานนี้ มีเหตุการณ์สะเทือนใจเกิดขึ้นกับลูก เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่ง ขณะที่คุณยายซึ่งลูกรักท่านเหมือนคุณแม่ ท่านกำลังกวาดเศษใบไม้อยู่ คุณลุงซึ่งเป็นลูกชายคนที่สาม ของคุณยาย ได้ขับรถกลับมาที่บ้านเพื่อมาเอาของ ขณะถอยหลังรถปิกอัพด้วยความเร็วกว่าปกติเพราะรีบมาก และประกอบกับคุณยายเป็นคนร่างเล็ก จึงทำให้คุณลุงมองไม่เห็น ได้ถอยรถมาชนคุณยาย ลูกๆ หลานๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์รีบพาคุณยายไปส่งโรงพยาบาล แต่เนื่องจากคุณยายอายุมากแล้ว และเป็นการชนที่ค่อนข้างแรง จึงทำให้คุณยายเสียชีวิตในเวลาต่อมา รวมอายุได้ ๘๗ ปี

 

คุณลุงกับคุณยายมีวิบากกรรมร่วมกันมาอย่างไร

 

        คุณลุงกับคุณยายมีวิบากกรรมร่วมกันมาอย่างไร เหตุการณ์นี้ถือว่าเป็นอนันตริยกรรมหรือไม่ คุณลุงจะได้รับผลกรรมที่เป็นเหตุให้แม่แท้ๆ ของตัวเองเสียชีวิตนี้หรือไม่ จะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้อย่างไร และอนันตริยกรรมที่มีเจตนากับไม่มีเจตนาให้ผลแตกต่างกันอย่างไรคะ

 

ที่นี่มีคำตอบ:

        คุณยายถูกคุณลุงซึ่งเป็นลูกแท้ๆ ถอยรถมาชนตาย เพราะกรรมในอดีต คุณยายเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ฆ่าวัวแก่ที่ใช้ไถนามานาน ใช้งานมาตั้งแต่หนุ่ม พอมันแก่ ใช้งานไม่ได้แล้วก็เอามาฆ่ากินเป็นอาหาร กรรมนี้มาส่งผล วัวแก่ตัวนั้นกลับชาติมาเกิดเป็นลูกของยาย วิบากกรรมดังกล่าว บันดาลให้ถอยรถมาชนคุณยายตาย

 

กรรมในอดีตคุณยายได้ฆ่าวัวแก่ที่ใช้งานไม่ได้แล้วเอามากินเป็นอาหาร

 

        เหตุการณ์นี้ ไม่ถือว่าเป็นอนันตริยกรรม เพราะไม่มีเจตนาที่จะฆ่าแม่ แต่เป็นเพราะกรรมเก่าบันดาลให้เกิดอุบัติเหตุขึ้น แต่ลุงก็จะมีวิบากกรรม คือ จะเจออย่างนี้บ้างในชาติใดชาติหนึ่ง วิธีแก้ ก็ให้ลุงสั่งสมบุญทุกบุญให้มากๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนา แล้วอุทิศบุญกุศลไปให้ท่านบ่อยๆ

 

จะแก้ไขก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนาแล้วอุทิศบุญกุศลไปให้ท่านบ่อย ๆ

 

        ถ้ามีเจตนาที่จะฆ่าพ่อแม่ หรือมีเจตนาฆ่าแต่ไม่รู้ว่าเป็นพ่อแม่ก็ตาม  อย่างนี้ถือว่าเป็นอนันตริยกรรม ซึ่งจะส่งผลให้ไปมหานรก

 

ถ้ามีเจตนาที่จะฆ่าพ่อแม่ถือว่าเป็นอนันตริยกรรม

 

        สมมติว่า พ่อแม่คลอดลูกออกมา แล้วแยกกันไปคนละทิศละทาง ลูกถูกคนอื่นเลี้ยง แล้วเกิดไปคบคนพาล เป็นโจรไปปล้น แล้วไปฆ่าคนตาย บังเอิญคนๆ นั้น เป็นบิดาหรือมารดาของตน อย่างนี้ก็ถือเป็นอนันตริยกรรม

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙