คุณหญิงท้องนา ตอนที่ 1

บุญ อยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ

 

27. คุณหญิงท้องนา ตอนที่ 1 

 

คำถามจากทางบ้าน:

 

    คุณแม่ของลูกเป็นบุตรสาวของหม่อมเจ้าฯ จึงมีคำนำหน้าชื่อว่า หม่อมราชวงศ์หญิง มาตั้งแต่เกิด ท่านมีชีวิตที่สะดวกสบายอยู่ในรั้วในวัง แวดล้อมไปด้วยข้าทาสบริวาร เวลาไปโรงเรียนก็มีทหารรับใช้เป็นผู้ติดตามไปด้วยอย่างน้อยสี่คน

 

    แม้คุณแม่จะมีชีวิตที่สะดวกสบาย แต่คุณแม่ก็เป็นผู้หญิงที่ชอบชีวิตเรียบง่ายสมถะ ไม่ชอบออกงานสังคม ไม่ชอบเต้นรำ แต่ชอบศึกษาวรรณคดี ประวัติศาสตร์ และชอบอ่านหนังสือธรรมะ มีใจฝักใฝ่ในทางบุญกุศลตั้งแต่เด็กๆ แต่เนื่องจากคุณแม่ต้องอยู่เฉยๆ เพราะมีคนทำให้ทุกอย่าง ทำให้คุณแม่รู้สึกเบื่อ จึงขอท่านพ่อมาทำงานที่กรมป่าไม้

 

    จนกระทั่งถึงเวลาที่ท่านพ่อท่านแม่เห็นสมควรให้ออกเรือน ท่านก็ได้หาคนที่มีฐานะชาติตระกูลเหมาะสมกันเพื่อให้แต่งงาน แต่คุณแม่ของลูกไม่ชอบใครเลย จึงปฏิเสธ ต่อมาคุณแม่ได้มาเจอคุณพ่อของลูก ซึ่งทำงานอยู่ที่เดียวกัน เกิดชอบพอกัน แต่ทางท่านพ่อท่านแม่ไม่ชอบ และไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะคุณพ่อของลูกฐานะต่ำศักดิ์กว่า ถึงแม้คุณพ่อจะพอมีฐานะ แต่ก็เป็นหนุ่มบ้านนอกมีรกรากอยู่ที่ จ.อุบลราชธานี ดังนั้น ญาติทางฝ่ายคุณแม่จึงดูถูกคุณพ่อว่า เป็นไอ้หนุ่มบ้านนอก

 

    ในที่สุดการแต่งงานของท่านทั้งสองก็เกิดขึ้น ท่ามกลางความไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งของญาติทางฝ่ายคุณแม่ หลังจากแต่งงานแล้ว เวลาผ่านไป เมื่อคุณแม่ตั้งครรภ์ได้แปดเดือน ก็ย้ายไปอยู่ที่ จ.อุบลราชธานี และก็ไม่ติดต่อกับท่านพ่อท่านแม่และญาติพี่น้องทุกคนอีกเลย เพื่อเป็นการตัดปัญหาความไม่เข้าใจกัน

 

    เมื่อมาอยู่บ้านนอก คุณพ่อก็ทำหน้าที่เป็นพ่อศรีเรือน คือ ไม่ยอมให้คุณแม่ลำบากตรากตรำเลย คุณพ่อรับอาสาทำงานบ้านเองทุกอย่าง ซักผ้าให้คุณแม่ เลี้ยงลูกเองเป็นส่วนใหญ่ ปลูกฝังลูกๆทุกคนเสมอว่า คุณแม่ คือ คุณหญิงท้องนา ให้ปรนนิบัติคุณแม่เป็นอย่างดี อย่าให้ท่านทำงานหนัก เพราะคุณพ่อคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ท่านไปเอาคุณแม่มาจากในรั้วในวัง เหมือนคว้าดวงแก้วมาจากปากมังกร จะมาทำให้ตกระกำลำบาก มันเสียศักดิ์ศรี จึงทำให้ทุกอย่าง เพื่อให้คุณแม่อยู่อย่างมีความสุข

 

    บุญใด คุณแม่จึงเกิดมาในตระกูลสูง มีชีวิตวัยต้นที่ประณีตสุขสบาย แต่ต้องพลัดจากวังมาอยู่บ้านนอกที่กันดาร และบุญใด ที่แม้มาอยู่ที่กันดาร แต่ทุกคนกลับดูแลท่านเป็นอย่างดี

 

ที่นี่มีคำตอบ:

 

    คุณแม่ของลูกเกิดในตระกูลสูง มีชีวิตวัยต้นประณีต สุขสบาย แต่พลัดมาอยู่บ้านนอกที่กันดาร เพราะในอดีตท่านได้ทำบุญในพระพุทธศาสนา ได้เป็นกำลังสร้างโบสถ์ถวายเป็นพุทธบูชา มีความอ่อนน้อมในพระรัตนตรัย ด้วยบุญนี้จึงทำให้เกิดในตระกูลสูง แต่ในช่วงท้ายได้เกิดการกระทบกระทั่งกับทีมงานที่สร้างโบสถ์ จึงทำให้เบื่อๆเลยถอยออกไป เพราะไม่อยากทะเลาะกับใคร จึงทำให้บุญหย่อนลงในช่วงหลัง แต่ก็ยังเลื่อมใสในบุญอยู่ เพียงแต่ว่าปีติหย่อนลงไป วิบากกรรมนี้ตามมาส่งผล ทำให้คุณแม่เกิดในตระกูลสูงแล้วก็พลัดไปอยู่บ้านนอกที่กันดาร แม้มาอยู่ที่กันดาร ทุกคนก็ดูแลท่านอย่างดี เพราะกำลังทานบารมียังมีหล่อเลี้ยงอยู่ เพราะฉะนั้น เวลาทำงานกันเป็นทีมอย่าทะเลาะกัน ช่วยกันประคับประคองถนอมน้ำใจ ให้ใจใสๆ บุญจะได้เต็มที่

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่ (พระราชภาวนาวิสุทธิ์)

3 ตุลาคม พ.ศ.2548