บุพกรรมใดลูกชายจึงเป็นโรคภูมิแพ้ตั้งแต่เด็ก

โรคภูมิแพ้/เกือบไป/หูไม่ค่อยได้ยิน

 

 

คำถามจากทางบ้าน:

 

        ลูกชายของลูก อายุ ๙ ขวบ เขามีบุพกรรมใดจึงเป็นโรคภูมิแพ้ตั้งแต่เด็ก มักจามบ่อย นํ้ามูกไหล เขาเรียนหนังสือค่อนข้างเก่ง แต่ดื้อมาก ๆ ไม่ค่อยอยู่นิ่ง แม้กระทั่งมาทำบุญที่วัด บอกให้นั่งสมาธิก็จะนั่งได้ไม่เกิน ๕ นาที เป็นเพราะเขาประกอบเหตุมาอย่างไร และจะแก้ไขได้อย่างไรคะ และเขามีบารมีทางบวชมาหรือไม่คะ

 

        วิบากกรรมใดทำให้ในปีสุดท้ายที่เรียนอยู่ต่างประเทศ ลูกมีอาการป่วยเป็นโรคภูมิแพ้อย่างหนัก หายใจทางจมูกไม่ได้เลย แต่ต่อมาก็หายไปเองเพราะบุญใดคะ

 

        ตอน “บุญมี” คลอดใหม่ๆ ตัวเล็กนิดเดียว ไม่ขยับตัว ไม่ร้องไห้ ไม่หายใจ จนพยาบาลทำคลอดคิดว่า เด็กคงจะตายแล้ว ก็เลยเก็บร่างของเขาใส่ในถุงดำ เตรียมปิดปากถุงพร้อมที่จะนำไปทิ้ง แต่ขณะที่พยาบาลกำลังแจ้งให้ญาติๆ ทราบว่า เด็กที่คลอดเสียชีวิตแล้ว  ก็บังเอิญสังเกตเห็นถุงดำนั้น คล้ายกับมีอะไรดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ข้างใน จึงได้เปิดปากถุงดำออก ไม่น่าเชื่อว่าเด็กในถุงกลับดิ้นได้ จึงได้รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ พยาบาลทั้งตกใจและดีใจ จึงรีบนำเด็กออกมาทำความสะอาด แล้วเข้าตู้อบจนกระทั่งปลอดภัย เขาจึงรอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด

 

        เป็นเพราะบุพกรรมใด บุญมีตอนคลอดใหม่ๆ ถึงไม่ร้องไห้ ไม่ระดุกกระดิกตัวเลย จนถูกเก็บใส่ถุงดำและเกือบจะถูกโยนทิ้งครับ 

        ทำไมลูกสาวคนโต หูข้างซ้ายไม่ค่อยได้ยินมาแต่กำเนิด จะแก้ไขได้อย่างไรครับ

ที่นี่มีคำตอบ:

 

        ลูกชายอายุ ๙ ขวบ เป็นโรคภูมิแพ้ จามและมีนํ้ามูกไหล เพราะชาติในอดีต ตอนเด็กๆ มักชอบแกล้งสัตว์ ไปจับเอาสัตว์เล็กๆ มากัดกัน เช่น จับจิ้งหรีดมากัดกัน บางทีก็แกล้งเอานํ้าราดหมาบ้าง แมวบ้าง หรือจับมันโยนลงไปในนํ้าให้มันหัดว่ายนํ้า เป็นต้น วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผล

 

เหตุที่เป็นโรคภูมิแพ้ตั้งแต่เด็ก เพราะชาติในอดีต ตอนเด็กๆ มักชอบแกล้งสัตว์

 

        เป็นเด็กเรียนหนังสือค่อนข้างเก่ง แต่ไม่ค่อยอยู่นิ่ง แม้กระทั่งมาวัด ก็เพราะกล้ามเนื้อเขากำลังขยาย มันก็ต้องซนน่ะ ก็ให้เขายืดเส้นยืดสายกันบ้าง ก็ธรรมดา มานั่ง ๕ นาทีก็บุญนักหนาแล้ว เขามีบุญบวชในช่วงสั้น จะต้องประคองให้ดีจ้ะ

 

เรียนหนังสือค่อนข้างเก่ง แต่ไม่ค่อยอยู่นิ่ง แม้กระทั่งมาวัด

 

        ปีสุดท้ายที่ลูกเรียนอยู่ต่างประเทศ ลูกมีอาการป่วยเป็นโรคภูมิแพ้อย่างหนัก หายใจทางจมูกไม่ได้เลย แต่ต่อมาก็หายไปเอง เพราะในอดีตได้เคยเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ใช้แรงงานสัตว์หนักและหลายครั้งก็ดูแลสัตว์ไม่ดี ได้ปล่อยให้มันตากแดดตากฝน กับอีกชาติหนึ่งชอบแกล้งสัตว์ในช่วงวัยเด็ก เช่น จับลูกหมาลูกแมวอาบนํ้าเล่นสนุกสนาน

 

ในอดีตได้ใช้แรงงานสัตว์หนักและหลายครั้งก็ดูแลสัตว์ไม่ดี

 

        กับอีกชาติหนึ่งเอากิ๊บไม้หนีบจมูกคนใช้ เพื่อความสนุกสนาน เพราะเห็นเขาเป็นคนบ้านป่า จมูกบี้แบน ก็เลยมีความคิดสงสารจะทำให้จมูกโด่ง บอก เธอมานี่ เดี๋ยวฉันจะทำจมูกเธอให้โด่ง แล้วก็เอาไม้หนีบดังกล่าวไปหนีบเอาไว้ แล้วก็สั่ง ห้ามเอาออก จนเด็กรับใช้หายใจไม่สะดวก วิบากกรรมดังกล่าวมารวมส่งผล  

 

เอากิ๊บไม้หนีบจมูกคนใช้ เพื่อความสนุกสนาน

 

        แต่ยังมีบุญที่เคยอุปัฏฐากพระป่วย และถวายยารักษาโรคมาตัดรอนวิบากกรรมนี้ เพราะฉะนั้นไปดูแลพระอาพาธให้ดี หรือถ้าไม่อาพาธ เราก็เอาหยูกยาไปถวายท่าน

 

บุญที่เคยอุปัฏฐากพระป่วย และถวายยารักษาโรคมาตัดรอนวิบากกรรมนี้

 

        บุญมีคลอดใหม่ๆ ไม่ร้องไห้ ไม่กระดุกกระดิกตัวเลย จนถูกเก็บใส่ถุงดำ และเกือบถูกเก็บไปทิ้ง เพราะชาติในอดีตชาติหนึ่ง ตอนเด็กๆ ได้ไปเขย่าต้นไม้ด้วยความซน จนลูกนกตกลงมาจากรังปางตาย แต่ก็ยังไม่ตาย แล้วก็นำลูกนกตัวนั้นกลับไปไว้ในรังอย่างเดิม เศษกรรมนี้มาส่งผลจ้ะ ทำให้ดูเหมือนตาย แต่ก็ไม่ตาย

 

เหตุที่ตอนคลอดออกมาไม่ร้องไห้ ไม่กระดุกกระดิกตัวเลย จนถูกเก็บใส่ถุงดำ และเกือบถูกเก็บไปทิ้ง

 

        ลูกสาวคนโต หูข้างซ้ายไม่ค่อยได้ยินมาตั้งแต่เกิด ก็เพราะกรรมในอดีตเคยแกล้งน้องโดยไม่ได้ตั้งใจ ดูนะจ๊ะว่า กฎกติกาของสังสารวัฏ ไม่มียกเว้นใคร ไม่ว่าเด็กนั้นจะอินโนเซ้นท์ จะเล่นกันเอง วิบากกรรมไม่น่าจะเข้ามาเกี่ยวข้องเลย ก็แกล้งน้องน่ะ ก็รักน้องก็เล่นกันสนุกๆ แต่ทำไมมีวิบากกรรมถูกเซตโปรแกรมไว้ในตัวของผู้แกล้งน้องด้วยความรัก นี่เราต้องศึกษาไว้ ไม่ศึกษาไม่ได้ กฎแห่งกรรมคือกฎของเหตุผลที่ทุกคนหนีไม่พ้นแล้วจะต้องศึกษา

 

หูข้างซ้ายไม่ค่อยได้ยินมาตั้งแต่เกิด

 

        กรรมในอดีตเคยแกล้งน้องโดยไม่ได้ตั้งใจ เรื่องมีอยู่ว่า น้องสาวกำลังเอาไม้แคะหูด้วยความบันเทิง เธอก็ได้เอามือของเธอตบไปที่มือของน้องสาวในชาตินั้น แล้วเป็นเหตุให้ไม้แคะหูนั้นทิ่มเข้าไปในหูจนแก้วหูทะลุ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ้ะ คงจะหายยาก ให้สร้างบุญไป แล้วก็อธิษฐานจิตให้บุญนี้ไปช่วยให้หนักเป็นเบา

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๒๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๙